De toeristische route deel II

De Bali Belly, bleek na een doktersbezoekje in Ubud, toch een heftige darm infectie. Een antibiotica kuur en een tasje vol medicijnen verder, was de ellende eindelijk opgelost. Genieten geblazen! En dat hebben we gedaan.

Van Ubud zijn wij in drie uurtjes naar Lovina gereden, het Noorden van Bali. Een op zijn zacht gezegd houterige kont, was de ongelooflijk mooie trip waard. Wilde aapjes langs de weg, via Lake Beratan (zie foto's), door een eindeloze jungle route naar boven getuft. Dit fijne verhaal eindigde weliswaar in een gigantische tropische regenbui zo een tien minuten voordat wij onze bestemming hadden bereikt. Als verzopen katjes kwamen wij aan bij onze homestay, een strandje pakken zat er helaas niet meer in. Dus na wat speurwerk op het internet, hadden wij op aanraden van Tripadvisor-gebruikers bedacht om naar de 'Brahma Vihara Arama' te gaan. Het grootste boeddhistische klooster van Bali, gelegen in de bergen van Banjar. In het echt nog mooier dan de verhalen. Zoals bekend is, is de plek lastig te vinden en enkel met de brommer te bereiken. Hierdoor ben je vaak met een verdwaalde mede-toerist de enige om dit prachtige plaatje te bewonderen. Na wat klim en klauter werk, kom je terecht in de gigantische tuinen met strak geknipte grasvelden, die trapsgewijs leiden naar de mini replica van de Borobudur. Niet alleen het gebouw zelf, maar de omgeving is eveneens een adembenemende verassing. Zie de foto's voor bewijs.

Het doel van de trip naar het noorden, waren de watervallen van Sekumpul.
Dus de volgende ochtend, vroeg uit de veren want we moesten nog een stukje rijden. Google maps aangezet en vol goede moed van start gegaan. Op onverklaarbare reden, werden wij gestuurd over alle onverharde wegen, diep in de jungle waar nog nooit een toerist was gelokaliseerd. Met als gevolg, een platte achterband midden in de boesch-boesch. Het huilen stond ons nader dan het lachen, maar tot onze verbazing wuifde een lokale boer 'rechtdoor'! naar ons met een grote glimlach op zijn gezicht. En inderdaad, 200 meter verder was daar uit het niets tussen de kippen en koeien een 'garage' te vinden. Binnen 2 minuten en €3,- verder, hadden we een nieuwe binnenband gekocht en konden we weer opgelucht onze tocht vervolgen.
Ongelooflijk maar waar, zo een twee uur later in plaats van 30 minuten hadden we de watervallen bereikt.
De watervallen liggen als het waren in het dal van de jungle, een uitzicht bij aankomst die gemiddeld persoon flink de kriebels geeft. Of van het onbeschrijfelijk mooie beeld, of van het besef dat je naderhand dit bizarre eind weer terug omhoog moet klimmen. Je begrijpt het wel.. Dus even een bami soepje gegeten om wat extra kracht te verzamelen voor de meterslange gammele trappen naar beneden te bewandelen. Maar wat een beloning, om de kracht van zo een grote waterval van dichtbij te ervaren. Na wat ongeloof van het knetter harde geluid en de giga harde wind te hebben geïncasseerd, hebben we gezwommen in het ijskoude water en genoten van dit moment. Voor onze volgers thuis hebben wij geprobeerd dit op film vast te leggen en is te vinden op Didier zijn Instagram/Facebook.

De dolfijnen trip hebben wij de volgende ochtend overgeslagen. Door de vele horror verhalen over tientallen bootjes die tegelijk op 1 dolfijn af duiken, waren wij een beetje afgeschrikt. Niet zo leuk voor de diertjes, noch voor ons.
Dus vanuit Lovina terug gereden naar Jimbaran. Juliet mijn opvolgster bij het Westin en Thico, een vriend van vorig jaar uit Bali waren gezellig in Kuta. Met zijn alle het beruchte rondje Warung Indonesia, Alleycats en Eikon gedaan, legendarische avond gehad, gevolgd door een iets mindere ochtend.
Nadat wij waren uitgebrakt, hebben we met Maarten, de baas van Died, afgesproken om een hapje te eten bij La Favela, weer net zo heerlijk genoten als altijd. De volgende dag zijn wij mee op pad geweest om inkopen te doen voor Bloomingdale, zijn Beachclub in Nederland. Het gehele interieur wordt ingekocht voor het nieuwe seizoen in Bali en verscheept naar Rotterdam. Hele leuke dag, inspirerend en gaaf om te zien hoe iemand op die manier zaken doet in het buitenland. Met een afsluitend Bintang biertje bij W hotel in Seminyak was de laatste dag in Bali al weer aangebroken en kunnen wij met een fijn gevoel afscheid nemen van dit fantastische eiland.

Bali zit erop en vanuit Jimbaran zijn we met de driver en boot vertrokken richting Lombok.
Geen internet verbinding, regelmatig stroom uitval en vol geplande dagen met geweldige ervaringen, hebben er voor gezorgd dat dit verslag al in de wacht staat. Dus mochten jullie benieuwd zijn naar de verhalen achter de foto's, verwijs ik graag door naar het vierde verslag van onze reis. Een tipje van de sluier.. Het ging allemaal niet als gepland.

Een dikke kus van ons uit Gili Trawangan.

Hoogtepunt Didier: Watervallen
Hoogtepunt Amber: Boeddhistisch klooster

Dieptepunt Am & Died: lange scooter rit (houten billen)