Cambodja
Door: Amber
Blijf op de hoogte en volg Amber
07 December 2015 | Cambodja, Phnom-Penh
Op kosten van Malaysian Airlines (vanwege de wijziging), hadden wij een heerlijk luxe hotel waar Fareez ons opwachtte. Gek en leuk om hem na bijna 2 jaar weer te zien.
Fareez had een verassing om ons mee te nemen naar het 'Heli Platform' midden in het centrum. Hem
kennende wist ik dat het niet de minste plek zou zijn en dat bleek toen we uitstapte na 25 verdiepingen met de lift omhoog. Het betrof een rooftop bar die uitzicht bood over heel KL, gesitueerd tegenover de bekende Petronas torens.
Na dit decadente tintje van KL te hebben geproefd gingen wij over op een privé bier-tap aan tafel, in een van de vele barren in de uitgaansstraat. Hilarisch om het straatbeeld te aanschouwen vanaf een barkruk met een biertje in de hand. Travestieten, homofielen, groepen dronken toeristen en de prostituees vliegen je om de oren, allemaal even veel zin in een onvergetelijke avond. Binnen 4 uur hadden wij een behoorlijk goede indruk van de gekte van deze stad en genoten van ieder moment. Na een ouderwetse vette dönner kebab was het tijd om de avond af te sluiten.
Fareez duizendmaal bedankt en nog nagenietend van de avond zijn wij de volgende dag vertrokken naar Cambodja. Waar het tweede deel van dit verhaal begint.
Wij kwamen aan in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Een stoffige, nogal vieze, grote stad hadden we gehoord, maar veel 'Must-See's',dus wij verbleven hier drie dagen.
Cambodja kent een vrij recente(1975-1979), droevige geschiedenis. De Khmer Rouge, een samengestelde bevolkingsgroep, geloofde dat het land weer moest functioneren op mensen uit de landbouw, zoals in de middeleeuwen. Met deze gedachte hebben zij 1/3(!) van de bevolking afgeslacht op onmenselijke wijze. Alle hogeropgeleide mensen waren doelwit; doktoren, advocaten, docenten, maar ook alle baby's om wraak in de toekomst te voorkomen werden vermoord. De zogeheten 'Killingfields', geven een duidelijke indruk van het drama dat zich hier heeft afgespeeld. Onwerkelijk.
Cambodja is nog steeds herstellende van deze gebeurtenis, hierdoor spreken weinig mensen Engels en de welvaart is ver te zoeken. Het verdriet is nog duidelijk merkbaar, de mensen zijn erg nors en niet open naar toeristen toe, dus dit was voor ons wel even wennen na het vrolijke Indonesië.
Na de indrukken verwerkt te hebben in Phnom Penh, zijn we naar het zuiden gegaan om even een paar dagen aan het strand te liggen. De eerste nacht zouden we slapen in een tent, een tent in een boom, een soort boomhut maar dan anders. Dit leek
Didier ontzettend leuk en romantisch om een keer te doen. Het was gelegen in een stuk bos, met uitzicht op het privé strand, dus het klonk inderdaad als een goed idee om een keer te proberen. In werkelijkheid was dit een stuk minder sprookjesachtig dan de plaatjes deden lijken.
Om te beginnen was er geen pinautomaat, op het hele eiland niet, dus met de 20 dollar die wij samen hadden voor drie dagen werd dat toch wel spannend.
Nu was dit zeker niet het einde van de wereld, maar toen Died zijn slipper brak na een wandeling en wij geen geld hadden om nieuwe te kopen, werd het wel een beetje sneu. Drie dagen heeft de arme ziel op zijn blote voeten over Koh Rong gewandeld, want het was of slippers kopen of eten.
Toen wij wilde gaan slapen merkte we gauw genoeg dat een tent in Frankrijk op de camping niet te vergelijken is met die in Cambodja. Het is overdag tegen de veertig graden, dus binnenin de tent, die sowieso al aan de kleine kant was, was het om 12 uur 's avonds een broeikas. Niet te doen, dus tot een uur of drie in de nacht hebben we noodgedwongen sterren zitten kijken, met onze ene fles water voor die dag.
De boomtent was zo onhandig opgesteld, dat je vanaf de ladder eerst je 'bed' door moest, voor dat je bij je 'balkon' uitkwam. Met als gevolg dat de hele bende onder het zand zat. De romantiek was ver te zoeken en toen we met een rol onder de arm opzoek moesten naar een wc, waren we het wel eens, dat we dit nooit meer doen.
In Sihanoukville, een dorpje aan het strand op het vaste land, hebben we nog wat dagen genoten en zijn toen door gegaan naar Siem Riep, 12 uur rijden in de slaapbus. Prima vol te houden, twee persoons bedden, Wifi en airco beschikbaar. Het werd wat minder toen we wakker werden bij de eindbestemming. De bus was al leeg, toen wij erachter kwamen dat Didier zijn telefoon weg was. Na heftig discussiëren met het personeel, konden zij weinig voor ons doen omdat de meeste mensen al vertrokken waren. Een bitter begin, omdat wij wisten dat hij alleen maar gestolen kon zijn. Dus de rest van de week, hebben wij de zoek-mijn-IPhone app goed in de gaten gehouden in de hoop dat hij online zou komen. Dit kan alleen maar als de telefoon verbonden is met internet en hij was inmiddels al uitgezet. Hier komen we later nog op terug.
Wij hadden het geluk in Siem Riep te zijn, tijdens het Waterfal festival, een nationale feestweek in heel Cambodja. Waarbij het draait om de kano wedstrijden op het water, die gepaard gaan met heel veel eten en muziek op straat. Samen met een ander koppel die wij hadden ontmoet, hebben we erg leuke dagen gehad in en om de stad.
Het hoogte punt van Cambodja waren de tempels van Angkor. Een omgeving die zo groot is, dat je minimaal drie dagen nodig hebt om het hele terrein inclusief te tempels te bezoeken. Omdat dit erg prijzig is, hadden wij gekozen voor een 1-dag trip met zonsopgang. Samen met Lesley en Mattijs, het stel, zijn we met een Tuk-Tuk driver de vier grootste tempels afgegaan. Vooral de tempel waar de film Tombraider is opgenomen en de populairste Angkor Wat tempel is erg indrukwekkend om te zien. De wortels van de ellenlange bomen die zich hebben omstrengeld om de tempels heen is een heel bizar aanzicht. Zie Didier zijn filmpje van Cambodja voor een mooie samenvatting van deze dag.
Omdat de prijzen in Cambodja behoorlijk hoog zijn voor gemiddeld reiziger, zijn er helaas veel activiteiten die wij hebben moeten laten schieten. Daarom zijn wij voornamelijk gaan plannen voor de volgende weken in Laos en Thailand en hebben geprobeerd vrijwilligerswerk te zoeken. Dus na ongeveer 5 dagen alles te hebben uitgeplozen, hadden wij besloten om eerder te vertrekken naar Laos. Totdat wij plotseling zagen dat Didier zijn iPhone online was geweest, drie straten verderop. Van waar wij ons bevonden.
Onze tuk-tuk man, die al geïnformeerd was over de telefoon situatie, stond binnen 5 minuten op de stoep om als een speer naar de gespotte locatie te vertrekken. En de locatie, waar wij al bang voor waren, was het busstation waar wij waren aangekomen. Dit betekende dat iemand van het personeel de telefoon had gestolen, aangezien alleen met de bus waar wij inzaten internet verbinding mogelijk was. Toen Didier aankwam lopen, was er 1 man van de 6 (de buschauffeur) die zich duidelijk een hoedje schrok, die had hij na een week niet meer zien aankomen natuurlijk. De eigenaar was op de hoogte van ons verhaal en verklaarde dat er maar 1 iemand op en neer was geweest met de bus en dat was de geschrokken man. Twee en een half uur lang heeft hij weten te ontkennen, tot wij zagen dat er camera beelden beschikbaar waren. Op de beelden was te zien hoe hij de telefoon wegpakte op het moment dat Didier aankwam lopen en hem vervolgens verstopte achter een bus. De baas van het bedrijf was zó uit zijn velletje gesprongen na dit bewijs dat de man in huilen uitbarsten. Uit ons zicht gaf hij toe de telefoon te hebben gestolen, maar was bang dat wij hem zouden aanvallen dus hij durfde hem niet meer terug te geven. Gelijk dat hij had, dus na verklaard te hebben dat wij geen verslag bij de politie zouden doen en de man met rust lieten, kregen wij de telefoon terug. En de buschauffeur, die was zijn baan kwijt. Wat een opluchting, nu konden wij gelukkig met een gerust hart het land verlaten.
In Laos komen wij aan in Pakse en gaan van daar uit direct door naar Thakek. Een plaats die bekend staat om 'The Loop', een motor tour van drie dagen, om de grotten en cool springs van het land heen. We hebben er ontzettend veel zin in en kijk er naar uit onze belevenissen weer met jullie te delen.
Fijne Sinterklaas dagen allemaal. En een hele dikke knuffel van ons.
Hoogtepunt: Tempels of Angkor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley